کافری بر دروازه های بهشت

ای مسير رستگاری من
لحظه های با تو بودن...

عاقبت روزی
خسته از زوال لحظه ها
اين بهشت رنگارنگ پرآوازه را خواهم فروخت
به عمری با تو زيستن.

دلتنگم از سالها پیشانی ساییدن
بر دری
که کلید قفلش را
در دل نهان دارم.

کجاست آن بهشتی
که تمام ملایکش سجده آورند ,
آنگاه که خدايی
- که نميدانم چه می نامندش -
از من و تو " ما " می آفریند.

دالانی سبز
کوله باری بر دوش
کافری بر دروازه هاي بهشت
و بانگ رستگاری که در هر سو خواهد پيچید:
آنگاه که در ابتدای اين مسیر سبز
قدم در راه بگزاريم.