پرنده را به خاطر بسپار, پرواز تا ابد باقيست!
پرنده را به خاطر بسپار, شايد اين آواز, آهنگ طنین کوچ اوست...
پرنده را به خاطر بسپار, پرنده سهم چشمان توست از پرواز!
شايد همين فردا پريد و رفت و ديگرهرگز نيامد. شايد مرد! شايد سرما امانش نداد! شايد... شايد... شايد...
پرنده باور "درحال" زيستن است; زندگي در لحظه : بي سئوال, بي ترديد, بي اما...
پرنده سهم ماست از امروز. پرنده را به خاطر بسپار!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر